نگاهی به تاریخچه چرخ خیاطی در ایران

این روزها تغییر الگوها و شیوه زندگی موجب شده که خانم‌ها مثل قدیم علاقه‌ای به هنر خیاطی نداشته باشند و بیشتر از لباس‌های آماده موجود در بازار استفاده کنند، اما هنوز مادرها علاقه‌مندند تا چرخ خیاطی در فهرست جهیزیه دخترانشان باشد، بنابراین در ردیف کالاهای خانگی پرتقاضا قرار دارد.

اولین چرخ خیاطی که وارد ایران شد، سوغات مظفرالدین شاه بود که همراه یک خیاط قفقازی به تهران آورد تا لباس درباریان با چرخ خیاطی دوخته شود. تهرانی‌ها در ابتدا به این وسیله روی خوش نشان ندادند، زیرا بر این باور بودند که دوختن لباس با آن جایز نیست و این‌که دندانه‌های چرخ خیاطی باعث جویده شدن و بی دوام شدن پارچه می‌شود.

بعد از گذشت چند سال، بتدریج چرخ خیاطی توانست در میان وسایل منزل جای خود را پیدا کند و کار به آنجا رسید که کدبانوی خانه برای رخ کشیدن آن به دیگران، آن را کنار اتاق مهمانخانه، روی میزی قرار می‌داد و رویش را با روچرخی گلدوزی شده‌ای با دقت و سلیقه می‌پوشاند. بعد از مدتی هم چرخ خیاطی از وسایل پر اسم و آوازه جهیزیه دختران شد، تا آنجا که برای فرستادن جهیزیه به خانه شوهر، چرخ خیاطی در طبقه دوم و پشت سر آینه و چراغ قرار می‌گرفت. اکنون بیشتر افرادی که تبحر و علاقه به هنر خیاطی دارند از این وسیله استفاده می‌کنند و چرخ‌‌های خیاطی خانگی در مدل‌ها و طرح‌های گوناگون در بازار موجود است.

نگاهی به انواع چرخ خیاطی

سیر تحول چرخ‌‌های خیاطی خانگی نیز جالب توجه است. در ابتدای چرخ‌‌های خیاطی که وارد بازار مصرف شد، برای دوخت و دوزهای ساده به‌کار می‌رفت و از طریق به گردش درآوردن دسته چرخ خیاطی با دست، کار می‌کرد و برنامه‌های متنوع دوخت نداشت. اما چرخ‌‌های خیاطی به مرور زمان پیشرفته‌تر شد و برای آسان‌تر شدن کار، انرژی مکانیکی مورد نیاز چرخ خیاطی از طریق پدال که در پایین چرخ خیاطی تعبیه شده بود تامین می‌شد.

امروزه با پیشرفت صنعت تولید لوازم خانگی، چرخ خیاطی نیز از فناوری مدرن بهره برده و حالا علاوه بر آن‌که استفاده از آن بسیار راحت‌تر شده، بلکه برنامه‌های متنوع دوخت و دوز را نیز دارد که فقط با فشار دادن دکمه‌ای انتظارات مصرف‌کننده را تا حد بسیاری برآورده می‌کند.